Αναδημοσίευση από το Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεως Ρομφαία 

Ο μεγάλος εκκλησιαστικός άνδρας της Εκκλησίας γεννήθηκε περί τα τέλη του 3ου αιώνα μ. Χ. στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Από την παιδική του ηλικία διακρίθηκε για την πνευματική του άνθιση και καρποφορία.

Ο βίος του κατέστη υπόδειγμα για τους κατοίκους της Νικομηδείας στον οποίο και έβρισκαν ένα λιμένα παρηγοριάς και πνευματικής ανατάσεως.

Απέκτησε την αγάπη και την εμπιστοσύνη τού λαού και εξελέγη επίσκοπος και ποιμένας της επαρχίας του.

Την εποχή όμως πού έζησε ο Άγιος Άνθιμος, ήταν μια από τις δυσκολότερες για τον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο διότι επικρατούσαν οι διωγμοί με κυρίαρχο και βάναυσο διώκτη τον Διοκλητιανό.

Ο Άγιος Άνθιμος, άνθισε πνευματικά την επαρχία του εμπνεόμενος από την θεία διδασκαλία.

Ο Διοκλητιανός καθώς πληροφορήθηκε για το έργο του Αγίου διέταξε να συλληφθεί και αμέσως να ταπεινωθεί, να βασανισθεί και να προσκυνήσει τα είδωλα καθώς του εφανέρωσαν τα όργανα με τα οποία και θα βασανιζόταν.

Ο συναξαριστής αναφέρει οτι: ‘’ Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος, προκαθίσαντος τοῦ Μαξιμιανοῦ, ἤχθη πρὸς αὐτὸν δέσμιος, προκειμένων πάντων τῶν κολαστηρίων ὀργάνων, καὶ ἐπεὶ ἐρωτηθείς, τὸν Χριστὸν παῤῥησίᾳ ἐκήρυξε, θλάττεταιν τὸν τένοντα, σιδήροις πεπυρωμένοις τιτρώσκεται, καὶ ἐπ’ ὀστράκου γυμνὸς ἁπλοῦται, καὶ ῥάβδοις τύπτεται, καὶ κρηπίδας χαλκᾶς πυρακτωθείσας ὑποδηθεὶς ἐλαύνεται, καὶ τροχῷ δεσμεῖται· καὶ τελευταῖον τὴν κεφαλὴν ἀποτέμνεται, καὶ ἀποτμηθείς, τρίχας ἐκφύει’’.

Η πίστη του Αγίου δεν κάμφθηκε, αλλ’ αντιθέτως άνθισε περισσότερο εντός του και καθώς εδέχθη τα βασανιστήρια και την αποτομή της κεφαλής του προσευχόμενος στον Θεό παρέδωσε το πνεύμα του.

Η Αποστολική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, με την ευκαιρία των σεπτών ονομαστηρίων του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονί-κης κ. Ανθίμου, εορταζει την μνήμη του αγίου ενδόξου ιερομάρτυρος Ανθίμου, επισκόπου Νικομηδείας.

Την Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου στις 7 το απόγευμα, ετελέσθη ο μέγας πανηγυρικός αρχιερατικός Εσπερινός στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, χοροστατούντος του εορτάζοντος Μητροπολίτου κ. Ανθίμου, και συγχοροστατούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών: Λαγκαδά, Λητής & Ρεντίνης κ. Ιωάννου, Κίτρους & Κατερίνης κ. Γεωργίου, Γρεβενών κ. Δαβίδ, Τρίκκης & Σταγών κ. Χρυσοστόμου και του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θεουπόλεως κ. Παντελεήμονος. Πλήθος κληρικών, μοναχών, μοναζουσών και λαού, μετείχε στην ακολουθία του Εσπερινού.

Ο Παναγιώτατος, κατά την ομιλία του, ανεφέρθη στη ζωή και το φρικτό μαρτύριο του αγίου Ανθίμου, και συνέδεσε την μαρτυρική εκείνη εποχή των πρωτοχριστιανικών χρόνων με την εποχή μας και τις κρίσιμες συνθήκες που ζούμε.

Επίσης ανεφέρθη ιδιαίτερα στην ιερά ασματική ακολουθία του Αγίου η οποία συνετάγη βάσει παλαιών χειρογράφων και εκ του μακαριστού υμνογράφου π. Γερασίμου Μικραγιαννανίτου.

Στο τέλος ετόνισε ότι σήμερα που η αγία μας Εκκλησία βάλλεται, πρέπει όλοι μας να είμαστε συνδεδεμένοι με την ειρήνη, την αγάπη και την ελπίδα του Χριστού μας.