Την Κυριακή, 4 Νοεμβρίου ε.έ., μνήμη των Αγίων Ιωαννικίου του Μέγαλου, Νικάνδρου και Ερμαίου και Αγίου Γεωργίου Καρσλίδη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης χοροστάτησε εις τον Όρθρον και προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος-Μελισσοχωρίου κατά τη διάρκεια της οποίας ετέλεσε την εις διάκονον χειροτονίαν του μοναχού Παϊσίου, Αδελφού της Μονής.

Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, αναφερόμενος προς τον υποδιάκονον π. Παΐσιον αλλά και προς το εκκλησίασμα το οποίο είχε γεμίσει το καθολικό της Ιεράς Μονής σημείωσε ότι με ιδιαίτερη χαρά ευρίσκεται σήμερον στον πάνσεπτον τούτο Ναό που είναι αφιερωμένος, προς δόξαν Θεού, στο μεγάλο γεγονός της Αναλήψεως του Κυρίου. Σ΄ αυτόν τον Ναό που είναι το Καθολικό της Ιεράς Μονής, όπου εγκαταβιεί ο π. Παΐσιος και είναι γεμάτο από πλήθος πιστών, αυτή τη στιγμή καλείται να εισέλθει στα Άγια των Αγίων και να λάβει τον πρώτον της Ιεροσύνης βαθμό, ώστε να καταστεί διάκονος της Εκκλησίας του Χριστού.

Όπως ανέφερε ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης πάντοτε στη ζωή του ανθρώπου υπάρχει μία στιγμή που δίδει ο Θεός την ευκαιρία να βιώσουμε την ευλογία Του και ό,τι μας έχει χαρίζει, δεν μας το χαρίζει για να το κρατούμε για τον εαυτό μας, διότι τότε φυλακίζονται τα χαρίσματα και παγιδεύονται, δεν αξιοποιούνται και δεν αποδίδουν. Ο Θεός, όπως σημείωσε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, μας χάρισε τα τάλαντα, μας έδωσε πλούτο, μας έδωσε αγαθά και πνευματικά, μας έδωσε το μεγαλύτερο πλούτο που είναι ο διπλανός μας, ο συνάνθρωπός μας που είναι η εικόνα του Θεού, μας έδωσε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με τον συνάνθρωπό μας και μέσα από αυτή την κοινωνία να δίδουμε τιμή προς τον Δημιουργό μας. Ο ίδιος ο Θεός έγινε άνθρωπος και μας δίδει την ευκαιρία μέσα από την επικοινωνία μας με τον καθένα απέναντί μας να εκδηλώσουμε προς αυτόν τα αληθινά μας αισθήματα, δηλαδή να αγαπάμε τον Χριστό μέσα από τις πράξεις και τη συμπεριφορά μας προς τον κάθε «Λάζαρο» που είναι έξω από την πύλη του σπιτιού μας. Οφείλουμε, λοιπόν, όπως σημείωσε ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης, να δείξουμε ότι αυτό τον πλούτο που μας εμπιστεύτηκε ο Θεός τον αξιοποιούμε, γιατί διαφορετικά δημιουργούμε ένα χάσμα μεταξύ μας, ένα χάσμα που μας χωρίζει από τον Θεό αλλά και από τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος που δεν έχει μέσα του αγάπη και δεν αξιοποιεί σωστά αυτά που χαρίζει ο Θεός δημιουργεί την απόσταση.

Συνεχίζοντας υπογράμμισε ότι περνάμε σήμερα μία φτιαχτή και δημιουργημένη κρίση, που οδηγεί στην εξαθλίωση κοινωνίες εθνών, κρατών αλλά και της πατρίδος μας και απευθυνόμενος και πάλι στον π. Παΐσιο ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Ιωάννης του ετόνισε ότι σ΄ αυτόν τον κόσμο καλείται να διακονήσει, σε ένα κόσμο δηλαδή γεμάτο από αντιθέσεις πλούτου και φτώχειας, που όμως είναι κόσμος ισορροπίας, όταν κατά Θεόν κανείς εργάζεται. Το τάλαντο το οποίο θα λάβει σήμερον, τη χάρη της Ιεροσύνης και της διακονίας, οφείλει να τα αξιοποιήσει σωστά. Να είναι διάκονος της αγάπης Ιησού Χριστού, να υπηρετεί με αυταπάρνηση και να διακονεί της Ιερά Μονή και να κάνει υπακοή στον γέροντά του π. Κύριλλο, να είναι ευεργετικός προς τους αδελφούς της Μονής αλλά και προς τους αδελφούς που προσέρχονται εδώ για να βρουν ανάπαυση, διότι το Μοναστήρι αυτό είναι μία πνευματική κυψέλη και ένας τόπος στον οποίο διακονείται η αγάπη, μαρτυρείται και ομολογείται η πίστις μέσα από τα έργα της λειτουργικής ζωής, μέσα από την μέθεξη εις την αγιάζουσα χάριν. Αυτή τη χάρη θα υπηρετήσει ενώπιων Θεού και ανθρώπων. Δεν πρέπει, λοιπόν, να απελπίζεται από τα όσα ακούει. Να πορεύεται ως «αρνίον άκακον», να δίδει τη μαρτυρία της διακονίας του γνωρίζοντας πως αυτό που του δίδεται σήμερα δίδεται ως χαρισματική προϋπόθεση για τη διακονία στη ζωή της Αγίας μας Εκκλησίας.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Κεχαγιόλου στην προσλαλιά του αναφερόμενος προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννη εξέφρασε την άπειρη ευγνωμοσύνη του συνόλου της Αδελφότητος αλλά και των εκκλησιαζομένων προς το πρόσωπο του Επισκόπου αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι η πατρική αγάπη του Σεβασμιωτάτου για την Ιερά Μονή αποτελεί εμπειρία ζωής από την πρώτη στιγμή της αναλήψεως, ως Επισκόπου, του πηδαλίου της τοπικής Εκκλησίας. Όπως υπογράμμισε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας δεν έπαψε ποτέ να περιβάλλει τις Μοναστικές Αδελφότητες με πατρική στοργή και ανύστακτο ενδιαφέρον και εξέφρασε για μία ακόμη φορά τις ευχαριστίες του ευχόμενος εις τον ζωοδότην Κύριον όπως χαρίζει εις τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννην υγιείαν και μακροημέρευσιν επ΄ αγαθῷ της Αγίας μας Εκκλησίας.