Εις τον Ιερό Ναό των Αγίων Γεωργίου του Τροπαιοφόρου και Δημητρίου του Μυροβλύτου Μελισσοχωρίου, ιερούργησε ο Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης, την Κυριακή 01η Νοεμβρίου 2015, ημέρα κατά την οποία τιμούνται από την Αγία μας Εκκλησία η μνήμη των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων καθώς η μνήμη του Οσίου Δαβίδ του εν Ευβοία.

Κατά την διάρκεια της ομιλίας του προς το παριστάμενο Εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος όμιλισε περί της αληθούς αγάπης η οποία ουδέποτε εκπίπτει, ενώ αναφέρθηκε και στην σημερινή ακουσθήσα Ευαγγελική και Αποστολική Περικοπή, τονίζοντας ότι η εσωτερική κατάσταση του καθενός είναι μία υπόθεση προσωπικής επιλογής και δικής μας συγκαταθέσεως.

Εμείς μετατρέπουμε την ζωή παραδείσου σε ζωή κολάσεως, γι’ αυτό και ο παράδεισος ή κόλαση είναι μία προσωπική επιλογή.

Όταν υπάρχει η αληθινή αγάπη μέσα στον άνθρωπο, ούτε ο άνθρωπος πέφτει, ούτε η αξία της αγάπης χάνεται, αλλά όλα φανερώνονται στο πνεύμα του Θεού όπως μας λέγει και το χωρίο «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α' Ιω. 4:16).

Οι Άγιοι είναι εκείνοι που πιστοποιούν μέχρι σήμερα με τα θαύματα τους ότι η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Υπέμειναν τα πάνδεινα αλλά έμειναν ακλόνητοι στην Πίστη τους προς τον Κύριο και ουδέποτε εγκατέλειψαν τον Θεό αλλά και τον άνθρωπο που ήταν δίπλα τους και υπέφερε.

«Ο Θεός, αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α' Ιω. 4:16).
Αυτό πρέπει να είναι το ζητούμενο για όλους μας. Θα πρέπει να είμαστε κοντά στον Θεό, να μένουμε με τον Θεό και να γνωρίζουμε αληθινά τον Θεό.

Εάν σήμερα ο κόσμος περνάει τις κρίσεις και δοκιμασίες, αυτό οφείλεται στο ότι δεν κατευθύνει την πορεία των επιλογών του ο Νόμος της Αγάπης του Κυρίου, με αποτέλεσμα να βλέπουμε και στην οικογένεια αλλά και στον κόσμο όλο παντού προβλήματα και στεναχώριες. Δυστυχώς έχει εκλείψει αυτό το ενδιαφέρον το αληθές και πλεονάζει η υποκρισία και περισσεύει η κακία.

Εμείς που ζούμε στην ζωή της Εκκλησίας καλούμεθα να αγωνισθούμε και να κάνουμε την προσπάθεια μας, ώστε να εγκαταλείψουμε οριστικά αυτό που αποτελεί αιτία του χωρισμού μας από τον Θεό και άνθρωπο.

Όλοι μπορούμε να είμαστε στον παράδεισο και να γευόμαστε τους καρπούς της αγάπης του Κυρίου μας, αρκεί να έχουμε ως μέτρο κρίσεως την αληθινή αγάπη, όπως μας αγάπησε και μας αγαπάει συνεχώς ο Θεός.