(Δελτίο Τύπου) Ιερά Πανήγυρις εις την Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας - Αγίου Όρους

Κάντε κλικ εδώ για video και φωτογραφίες από το WebTV

Μέσα σε λαμπρή, συγχρόνως και κατανυκτική ατμόσφαιρα ετελέσθη η πανήγυρη του οσίου Σίμωνος του μυροβλύτου, κτίτορα και προστάτης της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας στο Άγιον Όρος (13ος αιώνας), στην οποία ήταν προσκεκλημένος και χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννης.

Ο μητροπολίτης έφτασε στην Μονή το πρωί του Σαββάτου, οπότε και έγινε η καθιερωμένη υποδοχή και η προσφώνηση από τον Καθηγούμενο της Μονής Αρχιμανδρίτη κ. Ελισαίο μέσα σε πνευματικό και εγκάρδιο κλίμα.

Αντιφώνησε ο Σεβασμιώτατος, συνδυάζοντας στην ομιλία το παρελθόν και το παρόν, αναφερόμενος μεταξύ άλλων στους πνευματικούς δεσμούς του μακαριστού Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Β΄ και του Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη, που διακρίθηκαν και οι δύο για το φιλάγιο ήθος και την έφεση προς την λατρευτική ζωή και εμπειρία.

Ακολούθησε το καθιερωμένο κέρασμα, κατά το οποίο ο Μητροπολίτης οικοδόμησε πνευματικά τους πατέρες και τους προσκυνητές με τις διηγήσεις των θαυμάτων, τα οποία προηγήθηκαν και συνόδευσαν την εύρεση των τιμίων λειψάνων των νεομαρτύρων αγίας Κυράννας και αγίας Ακυλίνας, στην Ιερά Μητρόπολή του.

Το εσπέρας της ίδιας ημέρας συνεχίσθηκε η ολονύκτια αγρυπνία του αγίου Σίμωνα, στην οποία έψαλαν εξαιρετικά βυζαντινά μέλη χοροί μοναχών από το Άγιον Όρος και ο χορός της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος του Πανοράματος Θεσσαλονίκης, πνευματικά τέκνα του μακαριστού Αρχιμανδρίτη Συμεών Κραγιόπουλου. Εκτός από την συνοδεία του Σεβασμιωτάτου, συμμετείχαν αντιπροσωπείες μοναχών από τις είκοσι μονές του Αγίου Όρους και τα εξαρτήματά τους, καθώς και δεκάδες λαϊκοί, φίλοι της Μονής και προσκυνητές.

Η πανήγυρη ολοκληρώθηκε το πρωί με την τέλεση της αρχιερατικής θείας Λειτουργίας, την τράπεζα και την προσλαλιά του Σεβασμιωτάτου, ο οποίος, συμβολικώς, τόνισε την ανάγκη να γίνουν οι καρδιές όλων, μοναχών, κληρικών, προσκυνητών, παντός πιστού, «θεοδέγμονα σπήλαια», όπως εκείνο το θεοδέγμον σπήλαιο της Βηθλεέμ, γεγονός που αποτελεί την μόνη οδό ελπίδας, αναζητήσεως και ευρέσεως της ειρήνης, προσωπικής και συλλογικής.